शनिवार, २८ ऑगस्ट, २०१०

चारोळी २

त्या मंतरलेल्या कातरवेळेला,
एकटाच होतो तुझ्या आठवणीत बुडलेला.
शेवटी दया आली त्या वेड्या पावसाला,
अन् सोबत केली त्याने माझ्या डोळ्यातील आसवांना...!!!

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा