एकलव्य
शनिवार, २८ ऑगस्ट, २०१०
चारोळी २
त्या मंतरलेल्या कातरवेळेला,
एकटाच होतो तुझ्या आठवणीत बुडलेला.
शेवटी दया आली त्या वेड्या पावसाला,
अन् सोबत केली त्याने माझ्या डोळ्यातील आसवांना...!!!
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
नवीनतम पोस्ट
थोडे जुने पोस्ट
मुख्यपृष्ठ
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा